Zeger Reijers

Dag Zeger,

Het zeefdrukken op eigen gemaakte machines wat een mooie tijd was dat, herinneringen bewaar je in je hart

Zeger and me 1970 in Arnhem

Het overlijden van Zeger heeft mij teruggeworpen in de jaren omstreek 1970 toen hij student was aan de ABK in Arnhem en ik hem als conservatorium student heb leren kennen. Hij was toen al in vele opzichten een eigenzinnig persoon, meer een "loner" die zijn eigen koers wilde varen. Wij hadden toen een goede band met elkaar, ik ging vaak mee als hulpje bij optredens met zijn ontworpen lichtshows met vele lampjes en had ook meer een band met de ABK studenten dan met de muziekstudenten die de naam conservatorium eer aandeden. Wij deelden onze vriendinnen, zoals in die tijd gebruikelijk was en verder deden we allebei onze eigen dingen. Ik bewaar daar mooie herinneringen aan, zoals enkele optredens van BEWTH, waarbij ik saxofoon speelde, en sporadische bezoeken aan zijn moeder in Bergen, waarbij ik s'ochtends met haar JS Bach- werkjes aan de vleugel wakker werd gemaakt: mooier opstaan is niet denkbaar. Zeger heeft in die tijd ook met een busje antieke meubels van mijn schoongrootmoeder vanuit Parijs vervoerd naar NL waarvoor mijn vrouw en ik hem zeer erkentelijk waren. Daarna zijn onze contacten verwaterd en hebben we het contact met elkaar verloren. Zeger heeft nog steeds een bijzondere plaats in mijn geheugen en hij maakt deel uit van mijn "biografie".

Het overlijden van Zeger heeft mij teruggeworpen in de jaren omstreek 1970 toen hij student was aan de ABK in Arnhem en ik hem als conservatorium student heb leren kennen. Hij was toen al in vele opzichten een eigenzinnig persoon, meer een "loner" die zijn eigen koers wilde varen. Wij hadden toen een goede band met elkaar, ik ging vaak mee als hulpje bij optredens met zijn ontworpen lichtshows met vele lampjes en had ook meer een band met de ABK studenten dan met de muziekstudenten die de naam conservatorium eer aandeden. Wij deelden onze vriendinnen, zoals in die tijd gebruikelijk was en verder deden we allebei onze eigen dingen. Ik bewaar daar mooie herinneringen aan, zoals enkele optredens van BEWTH, waarbij ik saxofoon speelde, en sporadische bezoeken aan zijn moeder in Bergen, waarbij ik s'ochtends met haar JS Bach- werkjes aan de vleugel wakker werd gemaakt: mooier opstaan is niet denkbaar. Zeger heeft in die tijd ook met een busje antieke meubels van mijn schoongrootmoeder vanuit Parijs vervoerd naar NL waarvoor mijn vrouw en ik hem zeer erkentelijk waren. Daarna zijn onze contacten verwaterd en hebben we het contact met elkaar verloren. Zeger heeft nog steeds een bijzondere plaats in mijn geheugen en hij maakt deel uit van mijn "biografie".

Uit de jaren 60 een tijdgenoot in Tortilla en Taverne in Bergen en op het schoolplein van de Matthieu Wiegman haalde ik mijn kleindochter op en Zeger zijn dochter of zoon en het was gelijk weer “oude jongens krentenbrood “.

Famile en dierbaren, gecondoleerd 🌻😥🙏

Hans van Marwijk, St. Rémy de Pce.