- Bel of Whatsapp ons 24/7
- Acute hulp bij overlijden
- Wat te doen bij overlijden
Lieve Milan,
Jouw lieve, goedlachse vader hebben we leren kennen via mama. Ze was 15 toen ze voor het eerst op onze kinderen kwam passen. Elke week stond ze trouw op de stoep en Anouk en Nienke waren dol op haar.
Na een paar jaar vroeg ze of het goed was, dat haar vriendje langskwam tijdens het oppassen. Dat was onze eerste kennismaking met jouw papa. Ik zie ze nog samen zitten op de bank; mama probeerde een gesprek met ons te voeren, maar papa was er met zijn hoofd niet bij en kon zijn ogen niet van mama afhouden. Hij bleef maar aan haar paardenstaart zitten. Zo lief.
Mama had het in die tijd best zwaar, haar eigen vader en moeder, jouw opa en oma, waren toen niet zo lang na elkaar overleden. We waren heel blij voor mama dat ze zo'n lieve man gevonden had, die haar zo goed begreep. En jouw andere opa en oma vingen mama liefdevol op. Ze had een nieuwe familie gekregen.
Samen met papa kon ze haar leven weer oppakken en werd het leven langzaamaan weer leuk. Maar het allermooiste in hun leven, was jouw komst. Wat waren ze samen trots op jou. Lieve Milan, je boft maar dat je zo'n lieve, warme, aardige en goedhartige vader hebt gehad. Al deze mooie eigenschappen leven vast in jou voort. Er komt een dag dat de zon weer gaat schijnen voor jou en je lieve mama. Want dat zou papa vast fijn gevonden hebben.
Veel liefs, Sjaak en Simone
Later zijn Wesley en Frank nog samen naar Chersonissos geweest. Dat vonden de ouders best wel spannend maar jullie kwamen weer heelhuids thuis.
Daarna gingen jullie je eigen weg in maar spraken elkaar nog wel.
Na de scheiding van je moeder waren we veel bij je thuis. Om te helpen met diverse dingen.
Later kwam Hans in het leven van je moeder en dus ook in jouw leven. Je zag hem nooit als stiefvader maar als vaderfiguur.
Toen ontmoete je Martine en van het een kwam het ander. Verkering en samenwonen.
Maar er kwam vreselijk nieuws. Diagnose hersentumor.
Hans en Ria waren inmiddels gestopt met werken en hebben al het mogelijke gedaan om jou en Martine en inmiddels Milan te helpen met al wat mogelijk was.
Je hebt nog veel mooie dingen mogen doen ook samen met je geweldige voetbal vrienden en je broer Maikel die er ook steeds voor je was.
Veel respect hebben we voor jou, Maikel, Hans, Ria en je vrouw Martine.
En voor Milan, je papa was een Superman. Altijd vrolijk en ontzettend lief en dapper.
We zullen Wesley nooit vergeten en altijd van hem blijven houden.
En allerlei andere leuke uitstapjes.
Ook ging Wesley (15 jaar) met ons mee naar Italië, naar het Lago d’Idro. Daar heb je heerlijke pizza’s gegeten. We hebben daar veel gedaan, kleine klettersteig, veel wandelen, rondtoeren zwemmen en een historisch bergpark bezocht waar oude ambachten werden gedaan.
Ook gingen we samen naar Terschelling, Ria met Wesley en Frank met Hanna. Heerlijke tijden.
Veel leuke verjaardagsfeestjes gevierd.
Ook zat Frank, heel kort, bij Wesley op voetbal. Maar dat was geen succes. Frank ging op het gras zitten en plukte sprietjes om ze op te gooien. Kwa
m er een bal en riepen we “Pak die bal”, zei Frank; oooh die pakt Wesley wel.
Wesley kennen wij vanaf zijn geboorte. Maikel zijn grote broer zat bij onze Mark in de klas. Daar moesten de moeders nog na schooltijd schoonmaken in de klas. Daar heb ik Ria ontmoet en zijn we vriendinnen geworden. Later zaten Wesley en Frank bij elkaar in de klas en werden ze een beetje vrienden, samen met Lucas Visser.
Samen spelen deden Frank en Wesley veel.
boompje planten ter herinnering aan Wesley op 25 mei 2025
Lieve familie van Wesley,
Bij Tocardo leerden we Wesley kennen toen hij als jonge knul bij het bedrijf startte. Een hele vriendelijke, rustige, en soms nog een beetje verlegen jonge man. In de jaren daarna bleek Wesley een hele fijne, betrouwbare collega met een goed gevoel voor humor. Een bescheiden, wat introverte man, maar absoluut iemand op we je kon bouwen. Als hij een taak had, dan werd het zeker gedaan. Als collega was hij een ontzettend fijn mens, met een vriendelijke aandachtige belangstelling voor anderen. Hij was iemand bij wie je graag in de buurt was.
De laatste jaren hadden we via linked-in altijd even contact op zijn verjaardag. Ook toen hij al wist dat hij ziek was, bleef hij optimistisch in zijn berichten, iets dat ik enorm bewonderd heb.
Wat verschrikkelijk verdrietig dat Milan zo'n fijne vader niet verder in zijn leven mag houden en dat Martine nu haar man al moet missen. Hopelijk zijn de vele fijne herinneringen die jullie en heel veel andere mensen aan Wesley hebben, een beetje tot troost. Ik wens jullie heel veel sterkte met dit grote verlies!
He Neef.
ik weet nog goed dat we in onze jeugd speelden bij opa en oma samen met Maikel.
omdat je een aantal jaar jonger was dan ons heb je het zeker niet makkelijk gehad.
de jaren daarna is het zeker goed gekomen.
We zagen elkaar regelmatig bij mijn vader in de werkplaats en later bij de projecten van Tocardo.
na de Tocardo periode hebben we elkaar wat minder gezien en gesproken maar wel altijd de kansen opgezocht als deze zich voordeden.
het nieuws van jouw ziekte kwam als een donderslag voor mij en onze familie.
gelukkig heb ik in de laatste periode van jouw leven je nog regelmatig gesproken bij jou thuis of via de telefoon en app.
Het gaat je goed kerel.
ondertussen zit je met je Pa, Opa en Oma aan de thee en met een spelletje te wachten op ons.
we zien elkaar in een ander leven neef.
Lieve Wes,
Alsof het gisteren was, herinner ik me de eerste keer dat ik je ontmoette. Je was trainer, ik een jochie van zestien. Normaal trainden Wes en Rick een elftal met spelers nét een jaartje jonger, maar op deze dag trainden we gemengd. Tijdens die training riepen mijn teamgenoten voortdurend: “Vaal! Vaal!” als ze de bal wilden hebben. Maar Wes en Rick snapten er niks van. “Vaal? Dat kan niet kloppen,” zeiden ze. “Het zal wel Paul zijn!” En zo ging het verder: “Paul, goed gedaan jongen!” riepen ze enthousiast vanaf de zijlijn. Het werd later een mooie anekdote waar we samen vaak om hebben gelachen.
Een paar maanden later werden We teamgenoten. Je was zelf nog jong, maar voor mij was hij vanaf het eerste moment een voorbeeld. Je kon met iedereen overweg, was een geboren motivator en bezat altijd de wil om te winnen. Die gedrevenheid heb ik altijd bewonderd. Zijn oprechte frustratie na een verloren wedstrijd – die kon ik stiekem waarderen, omdat het zo echt was. Het inspireerde me.
En dan heb ik het nog niet eens over je kwaliteiten als voetballer. Zelden heb ik iemand gezien met zóveel controle over de bal. Zijn techniek was functioneel en doeltreffend – profs zouden er jaloers op zijn. Het mooiste was misschien wel je kenmerkende schijnbeweging: dreigen naar de ene kant, dan de bal over de voet van de tegenstander liften. Het werkte bijna altijd. Tegenstanders werden er gek van, wij genoten er iedere keer weer van.
Samen hebben we bijzondere momenten beleefd. In ons eerste seizoen samen pakten we de periodetitel – uitgerekend bij de buren, in de Beemster. Maar het absolute hoogtepunt was het kampioenschap in 2016. Onvergetelijk.
Ook in de zaal hebben we jaren samen gespeeld. Of Wes nu beter was in de zaal of op het veld? Ik zou het niet kunnen zeggen. Zijn niveau was bizar hoog. Destijds beseften we dat niet altijd – het voelde voor ons zo ‘gewoon’. Maar als ik er nu op terugkijk, realiseer ik me pas echt hoe goed hij was.
Al schrijvende merk ik opnieuw wat een bijzondere voetballer, maar vooral wat een bijzonder mens je was. Altijd bescheiden, liever op de achtergrond. En toch was jij onze leider. Onze aanvoerder. Iemand die anderen wist te inspireren.
Wat zou ik graag nog één keer samen het veld op stappen. Eén keer samen juichen. Eén keer samen een biertje drinken. Wes, je zit voor altijd in m’n hart. En iedereen die jou kende, zal je blijven herinneren als het mooie mens en de echte winnaar die je was.
Lieve Martine, Milan, familie en vrienden, ik wens jullie ongelooflijk veel sterkte toe met het verlies van jullie Wes. Moge alle mooie herinneringen jullie kracht geven.
Ik ga je ontzettend missen Wes! (C)
Paul/Vaal
Lieve Martine,
wat heb jij al veel moeten doorstaan, al op jonge leeftijd verloor jij je ouders. Het noodlot sloeg tot ieders verbijstering opnieuw toe, Wesley werd ongeneeslijk ziek. Jullie waren samen sterk en jij hebt al die tijd goed voor hem gezorgd waar ik veel respect voor heb.
In eerste instantie bleef het redelijk onder controle en hebben jullie als gezin nog leuke dingen kunnen doen en deze mooie herinneringen zal je altijd koesteren. Nu heb je afscheid moeten nemen van je allerliefste maatje.
intens verdrietig; ook voor Ria, Hans en de familie. Het zal een groot gemis zijn. Hopelijk hebben de kaarten, bloemen, belangstelling en opkomst van zovelen warmte en troost gegeven. Wesley heeft ook voor anderen veel betekend. Heel veel kracht en sterkte gewenst en zorg goed voor elkaar in deze moeilijke tijd.
Lieve Milan,
toen jij werd geboren was je een groot cadeau voor je lieve papa en mama. Zij genoten enorm van jou. Toen je wat groter werd ging je regelmatig spelen in de tuin die aan mijn tuin grenst. Je leerde praten en natuurlijk ook het woordje “bal”. Samen met papa ging jij vaak spelen met de bal. Ik hoop dat jij de voetbalgenen en het voetbaltalent van je vader hebt maar vooral dat je net als hij zo’n lieve, betrokken en sociale jongen wordt.
Lieve buur Wesley,
al jaren zijn wij buren, wat heb ik je bewonderd om je strijdlust en positieve instelling maar deze strijd viel helaas niet te winnen. Ik ga je missen in de straat.
Liefs,
je “buuf” Tilly
Wesley wat had jij van de uitvaart ceremonie genoten.
Het was een prachtig afscheid van een geweldig fijne zoon op een fantastische locatie met al jouw geliefden en vrienden eromheen.
Vandaag (op de 25e mei, jouw getal) een boompje in jullie tuin geplant met Martine en Milan ter herinnering.
veel liefs van ons.
Rai en Hans
Lieve Wesley,
Wij kennen jou als voetbalmaatje en hele goede vriend van onze Mike. Een lieve, vriendelijke jongen met humor en veel interesse in de mensen om hem heen. Altijd vroeg je, hoe gaat het met je? Jullie vriendschap ontstond op het voetbalveld van SV De Rijp en daarmee kwam jij ook in het leven van ons gezin. Van jongs af aan waren jullie fanatieke voetballers, die voor niets anders dan de winst gingen. Voetbal, voetbal, voetbal daar ging het om en als jullie bij ons thuis waren, konden wij ervan genieten jullie te horen praten als de beste voetbalkenners. Met SV De Rijp gingen jullie naar internationale voetbaltoernooien, Frank ging mee als begeleider en had minstens zoveel plezier als jullie. Jullie kregen een leuke vriendengroep waarmee jullie heel veel plezier beleefden, uitgaan, weekendjes weg, vakanties. Vervolgens kwamen de vriendinnen in jullie leven waarmee ook onderling alles goed klikte. Met de hele groep vrienden en vriendinnen een vakantiehuis huren in een zonnig land, jullie genoten volop.
De relaties werden hechter en het samenwonen of trouwen kwam aan de orde. Toen Martine en jij mij vroegen om jullie huwelijk te voltrekken, voelde ik mij vereerd. Samen hebben we er een prachtige plechtigheid van gemaakt op een mooie dag in oktober. Een mooi en bruidspaar waar de liefde vanaf spatte. Die liefde bracht jullie ook Milan, wat een heerlijk mannetje is dat. Binnen de vriendengroep kwamen er meer kindjes en ook zij zijn vriendjes geworden.
Lieve Wes, wij zijn heel blij dat we jou mochten kennen en een stukje van jouw leven hebben meegeleefd. We gaan je ontzettend missen.
Veel liefs van,
Frank en Yvette
Lieve Wesley,
Wij kennen jou als voetbalmaatje en hele goede vriend van onze Mike. Een lieve, vriendelijke jongen met humor en veel interesse in de mensen om hem heen. Altijd vroeg je, hoe gaat het met je? Jullie vriendschap ontstond op het voetbalveld van SV De Rijp en daarmee kwam jij ook in het leven van ons gezin. Van jongs af aan waren jullie fanatieke voetballers, die voor niets anders dan de winst gingen. Voetbal, voetbal, voetbal daar ging het om en als jullie bij ons thuis waren, konden wij ervan genieten jullie te horen praten als de beste voetbalkenners. Met SV De Rijp gingen jullie naar internationale voetbaltoernooien, Frank ging mee als begeleider en had minstens zoveel plezier als jullie. Jullie kregen een leuke vriendengroep waarmee jullie heel veel plezier beleefden, uitgaan, weekendjes weg, vakanties. Vervolgens kwamen de vriendinnen in jullie leven waarmee ook onderling alles goed klikte. Met de hele groep vrienden en vriendinnen een vakantiehuis huren in een zonnig land, jullie genoten volop.
De relaties werden hechter en het samenwonen of trouwen kwam aan de orde. Toen Martine en jij mij vroegen om jullie huwelijk te voltrekken, voelde ik mij vereerd. Samen hebben we er een prachtige plechtigheid van gemaakt op een mooie dag in oktober. Een mooi en bruidspaar waar de liefde vanaf spatte. Die liefde bracht jullie ook Milan, wat een heerlijk mannetje is dat. Binnen de vriendengroep kwamen er meer kindjes en ook zij zijn vriendjes geworden.
Lieve Wes, wij zijn heel blij dat we jou mochten kennen en een stukje van jouw leven hebben meegeleefd. We gaan je ontzettend missen.
Veel liefs van,
Frank en Yvette
Lieve Martine en Milan,
Vandaag op indrukwekkende wijze afscheid genomen van topper Wes en wens jullie veel sterkte voor nu en de toekomst.
Jullie hebben het de afgelopen jaren erg zwaar gehad met de ziekte, maar jullie bleven voor hem zorgen, waar hij jullie zeer dankbaar voor zal zijn.
Met Wes heb ik mooie jaren in het zaalvoetbal gehad en vele kampioenschappen. Sommige werden wel eens drie keer gevierd aangezien we te vroeg dachten dat we dat al waren.
Met jouw overzicht, uitmuntende voetbal en je fanatisme om te winnen hebben we mooie potjes gehad en kan ik wel zeggen dat je de beste voetballer was waar ik mee gespeeld heb.
Bij dit zaalvoetbal hoorde uiteraard ook de gezelligheid van de derde helft, welke we meestal ook winnend wisten af te sluiten. En uiteraard de jaarlijkse voetbaluitjes van fietsen in grotten, wie is de mol in Amsterdam (winnaar ondergetekende 😀), varen in Amsterdam en vaak finale Champions League kijken als afsluiter van de avond
Wes bedankt voor de mooie jaren
Rust zacht TOPPER
Gr Aar (zoals jij mij als enigste noemde)
Lieve Wes,
Ik heb jou leren kennen in de zaal , bij Ger, wij waren zaalvoetballers van begin 30 ……, jij zat op de tribune 15/16 jaar…… Jij kwam vaak kijken en gaf al gauw aan graag een keer mee te willen doen…… , die dag kwam ook best snel, Wesley doe maar mee, we kunnen wel even iemand gebruiken, Dat viel niet tegen…., voetballen kan hij wel , nog even wat slimmigheidjes bijleren…., dat gaat ons lukken. En gaandeweg sloten vrienden van jou ook bij ons aan , Mike , Niels en Mathijs ….., we werden echt een onverslaanbare ploeg, meestal 😉, maar de unieke mix van jongens/mannen , daar ben ik tot op de dag van vandaag enorm trots op , en dankbaar. En jij bent de verbindende factor hierin geweest. Ook buiten het veld konden wij het met deze ploeg goed vinden, ik weet zeker dat we nog nooit een 3e helft hebben verloren. De zaalvoetbaluitjes waren legendarisch.
Toen kwam de dag , diagnose tumor…., klote …, maar het is Wes , geen mens zo sterk als hij , dat moet goed komen. Vriend , je hebt gevochten als een leeuw, maar het mocht niet zo zijn……..😢
iemand zei van de week tegen mij; De mooiste bloemen, worden het eerst geplukt…….
en wat is dat toch verdomde waar zeg ……
lieve Wes , ik ga je ontzettend missen, rust zacht
Lieve Martine en Milan ❤️
familie en vrienden van Wes heel veel sterkte en houdt elkaar in de gaten.
Beste Wesley, ik heb je in 2012 leren kennen toen mijn zoon Rick in SV De Rijp C1 voetbalde. Jij en Rick Schrama trainden de jongens en ik was coach tijdens de wedstrijden. Ik kijk terug op een fijne samenwerking. Ik blijf je herinneren als een enthousiaste, gedreven, vrolijke jongen.
Rust zacht Wesley.
Piet
Lieve Wes, mijn maat een vriend voor het leven, je bent er niet meer.
Ik ga je zo ontzettend missen.
Ik leerde je kennen via Cor Jongert, we waren ongeveer een jaar of 14. We gingen samen met Cor en z’n vader vaak nachtvissen in de Eilandspolder. Hier dronken we een biertje en zaten we ’s avonds te kaarten. We hoopten allebei wel eens dat we ’s nachts geen beet kregen, omdat je dan je tent uit moest door het natte gras.
Kort daarna zagen we elkaar regelmatig in de lokale horeca. Op vrijdag of zaterdag waren we te vinden in het Sportcafé. Jij moest zaalvoetballen en ik kwam kijken. De derde helft kon nog wel eens uit de hand lopen. Tot diep in de nacht zaten we te toepen, eenendertigen of te dobbelen. Je was bloedfanatiek en er niet vies van om hier en daar vals te spelen of samen te zweren tegen de andere medespelers. De kaarten werden in de loop van de nacht verruild voor dobbelstenen om te mexen of te éénen. Ger serveerde met alle liefde 4 smerige borreltjes, waarvan je liever de rekening betaalde dan ze opdronk. Menigmaal waren we daarna hondsberoerd, ik veelal erger dan jij, waarvan jij dan weer intens kon genieten.
Op zondag waren we vaak te vinden bij de Dam2. Ajax kijken, een pistolet carpaccio uit de keuken van het Wapen van Munster en eind van de avond betaalde we €20,- bij Viking, een prachtige tijd!
Later leerde ik meer van jouw vrienden kennen, die nu ook mijn vrienden zijn geworden. Daarvoor ben ik tot op de dag van vandaag nog heel dankbaar voor. We gingen stappen, hadden mooie vakanties, weekendjes weg en tal van andere uitjes.
Samen hadden we een voorliefde voor Amsterdam. We gingen graag naar Amsterdam, lekker de Jordaan in, bruine kroegen bezoeken, een fiets huren of een rondvaart maken. Niels van Bavel sloot hier steevast bij aan. We konden de hele dag genieten van alles en iedereen die voorbij kwam, maar vonden het fijn ’s avonds weer in De Rijp te zijn.
Daar was de dag in april 2021 dat je te horen kreeg dat je een hersentumor had. Mijn wereld stortte in, ik was compleet uit het veld geslagen. De weken ervoor hoorde ik je al klagen over hoofdpijn, de huisarts had gezegd dat het stress zou zijn onder andere door Corona. Ik weet nog dat je een ander kussen had gekocht, dat zou moeten helpen, was het maar dat kussen dacht ik toen nog.
We werkten tijdens Corona allebei veel thuis, hierdoor wandelde we vaak samen gedurende de lunch. We praatte veel en luchtte ons hart, iets wat we vroeger niet deden. Je bent toen allerlei trajecten aangegaan, hebt diverse operaties gehad om nog langer in ons midden te kunnen zijn. Je was een strijder en net zo fanatiek als je kon voetballen of in spelletjes was, zou je dit ook overwinnen. Voor mij zul je altijd een winnaar blijven Wes!
De laatste maanden vond ik erg intensief. Ik zag hoe je achteruitging en hoeveel zorg jij maar ook je gezin nodig had. Met een groep vrienden en vriendinnen probeerden we er zoveel mogelijk voor jullie allemaal te zijn. We brachten meerdere momenten / dagdelen samen door. Op het laatst hebben we nog veel uitjes met je gedaan, ik hoop dat je er van hebt kunnen genieten op jouw manier.
Ik wens Martine, Milan, Ria & Hans, Maikel & Eline, overige familie en alle vrienden / vriendinnen heel veel sterkte toe de komende tijd. Laten we een beetje op elkaar letten.
Ik ga je missen Wes, maatje!
Frank
Heel veel sterkte met het verlies van Wesley.
1 mei 2019 was mijn eerste dag bij Handicare Trapliften en kwam deze dag in contact met de diverse afdelingen waaronder ook Inkoop. In het magazijn, bij Ingangscontrole, stelden we ons voor en Wesley markeert zich als een goedlachse, spontane en vriendelijke collega. Samen zijn we meerdere malen op pad geweest naar diverse leveranciers door Nederland, voornamelijk om kwaliteitsproblemen op te lossen met deze leveranciers. Wesley in zijn rol als inkoper en ik als kwaliteit engineer. Samen kwamen we altijd wel weer tot een oplossing. Wesley wist altijd wel een goede manier om onderdelen aan te laten passen zodat ze alsnog gebruikt konden worden. Hij wist altijd wel een 'mannetje' in de buurt. We hebben samen regelmatig voorraden gecontroleerd om te kijken wat we wel of niet konden gebruiken. In de auto hebben we de meest uiteenlopende gesprekken gevoerd. Altijd trots op zijn 'vrouwtje' en het huis in De Rijp en de liefde voor het voetballen.
Ik herinner me Wesley als een goedlachse, kundige, sportieve, vriendelijke, spontane en gezellige collegiale collega!
We gaan je missen.
Neander Stalpers
Lieve Milan, Martine, familie en vrienden
Heel veel sterkte met het verlies van Wes.
Weslley,
Ik leerde jou zo'n 18 jaar geleden kennen, Jij was jeudspeler bij sv de Rijp en ik was voorzitter van de technische commisie.
De toenmalige trainer van het eerste elftal(Frits Kuipers) zocht versterking voor zijn ploeg en wilde jou bij de selectie halen.
Daar moesten we even goed over nadenken, want het was destijds niet gebruikelijk dat we zo een jonge speler lieten doorstromen naar de selectie.
We hebben het na wikken en wegen toch gedaan omdat jij het zelf ook graag wilde, en daar hebben wij absoluut geen spijt van gehad.
Jij groeide uit van talent naar absolute vedette van de selectie en werd de grote leider van het team.
Een voorbeeld voor iedereen.
Ik ga jou onzettend missen als voetballer en als mens.
Rust zacht vriend.
Peter
Lieve familie,
Gecondoleerd met dit enorme verlies!
De juiste woorden zijn er niet. Ik denk ook dat deze woorden niet bestaan. Ik hou het maar op liefde, want alleen als er liefde is kun je echte pijn voelen.
Ik heb jullie een klein beetje mogen leren kennen in deze moeilijke tijd. Wat ik vooral heb gezien is heel veel liefde, heel veel liefde voor elkaar!
l
Lieve Martine, lieve Milan, lieve Familie en lieve vrienden ik wil jullie heel veel sterkte wensen!
Lieve Milan,
Wij hebben samen piano gespeeld in de hospice en wat had je veel lol. De piano stond wel wat hard, iedereen kon mee genieten, dus we moesten wel wat zachter spelen, hihih. Je trok mij later vol trots mee naar de kamer van jouw vader. "Kijk hier is papa!" Papa is ook trots op jou, dat heb ik wel gezien.
Lieve Milan papa zit voor altijd in jouw hart.
Lieve Martine,
Helaas heb jij de andere kant van liefde nu al moeten meemaken, het loslaten. Niets is moeilijker dan dat! Je bent er voor Wesly geweest en je hebt hem zo liefdevol geholpen met alles. Van dichtbij heb ik gezien dat echte liefde bestaat.
Heel veel liefs van Debbie
Familie en vrienden,
Gecondoleerd met dit grote verlies. Ik wens jullie heel veel liefde en sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Toen ik als jonge gast voor het eerst mee mocht doen met het eerste elftal van De Rijp, vond ik dat wel spannend. Maar ik herinner me nog goed hoe jij, als aanvoerder, je over de jonge spelers ontfermde. Je zorgde ervoor dat iedereen, jong én oud zich welkom voelde en bij de groep hoorde. Dat typeerde jou als mens: betrokken, warm en verbindend.
Een ander moment dat me altijd zal bijblijven, was tijdens een wedstrijd. Jij had de avond ervoor iets te diep in het glaasje gekeken, maar moest gewoon in de basis starten. Ondanks dat je je beroerd voelde, gaf je toch een assist én wist je zelfs te scoren. Gelukkig mocht je daarna gewisseld worden, iets wat je op dat moment waarschijnlijk niet erg vond.
Grote vriend, ik ga je missen.
Rust zacht.
Liefs,Bas
Lieve familie en andere dierbaren,
Allereerst gecondoleerd met dit grote verlies. Ik wens iedereen heel veel sterkte en kracht toe de aankomende tijd ❤️
Ik heb het plezier gehad om Wesley te leren kennen bij het inloophuis Wij Allemaal. Eerst een vrijdagochtend samen bij de koffie, waar je je verhaal vertelde en je meteen over kwam als een geweldige vriendelijke en positieve vent.
Een paar maanden later hebben wij samen meegelopen met de modeshow. Jij als een van de twee mannen tussen allemaal vrouwen. Dat maakte voor mij zoveel indruk. Het was zeker niet ons ding maar je stond er wel met een mega glimlach Het was een gedenkwaardige dag waar ik vaak met heel veel warmte aan terug denk. Wat hebben we die dag een plezier gehad maar we hebben ook emotionele momenten gedeeld.
Lieve Wesley rust zacht.
Lieve Martine, Milan en familie,
Gecondoleerd met dit enorme verlies. Veel kracht en liefde gewenst in deze verdrietige periode.
Lieve Wes,
Ruim 15 jaar hebben wij samen op het veld gestaan. Met het hoogtepunt het kampioenschap in seizoen 2015-2016. Daarnaast hebben wij samen gedurende die tijd met ‘De Middenstip’ (onder andere Rick Schrama, Niels van Bavel en Nick Blokdijk) verschillende uitjes voor de selectie georganiseerd. Vrijdagochtend de boodschappen halen en naar de locatie. De Middenstip verzorgde de maaltijd op de eerste avond voor iedereen. De hele middag en avond met elkaar spelletjes doen en een biertje drinken. Zaterdagochtend vroeg met een kleine kater een leuke activiteit met elkaar van mountainbiken tot kanoën en van footgolfen tot fierljeppen en zeilen. In de middag weer een heerlijke barbecue bij de accommodatie en ’s avond met z’n allen met taxi’s of een partybus naar de dichtstbijzijnde stad om met elkaar te gaan stappen. Veel plaatsen in Nederland hebben wij op die manier onveilig gemaakt op de zaterdagavond. Van Groningen tot Maastricht, Enschede en Sneek. Fantastische weekenden waren dat!
Daarnaast hebben wij ruim twee jaar met elkaar de post rondgebracht in Hilversum (of all places). Jij had al je rijbewijs en ik nog niet. Op zaterdagochtend reed ik dan met jou mee in je Volvo richting Hilversum. En aangezien jij al je rijbewijs had mocht jij ook een grote witte PostNL bus mee om je wijken te lopen. Ik moest dat nog op de fiest doen. Maar dan zei je: ‘Kom Pas, gooi je fiets achterin, dan lopen we samen elkaars wijken’. We werden steeds sneller en wisten precies wie welke straat liep. ‘Pak jij de Jacob Catsstraat, dan doe ik de Oude Loosdrechtseweg’. Jij de Johan de Witstraat, ik de Van Beuningenstraat. De Gijsbrecht van Amstelstraat dede we samen, want die was heel lang.
Rond half 1 waren wij meestal wel klaar met onze wijken. Elke week werden we rond 12 uur gebeld door de andere jongens uit De Rijp met de vraag hoever we waren en of we niet even konden helpen. We keken elkaar dan aan en zeiden: ‘Nog anderhalve wijk, ik denk nog twee uurtjes werk’, maar eigenlijk waren we bijna klaar. Wij reden dan met de bus naar een snackbar met groot parkeerterrein erachten. De bus konden we precies achter de bomen parkeren waardoor deze vanaf de staat niet zichtbaar was. Dan gingen we daar lekker lunchen. Rond half 2 belden we de andere jongens weer op dat we klaar waren met onze wijken. Wij wisten heel goed dat die jongens dan ook bijna klaar zouden zijn en dat we ze niet meer hoefden te helpen. Einde van de dag weer samen in de Volvo naar huis toe. Ik kijk nog meer een grote glimlach terug op die tijd.
Lieve Wes, rust zacht vriend.
Hi Wes,
Ik ken je sinds m’n zesde en de eerste keer dat we elkaar gezien hebben moet op een voetbalveld geweest zijn.
In het voetbal konden we elkaar altijd heerlijk vinden in het (over)fanatiek zijn, het slecht tegen je verlies kunnen en afentoe lekker zuigen.
Ik denk nog wel eens aan al die afsluitende partijtjes op donderdagavond waar je dan met 4-0 voor stond maar je toch verloor doordat de trainer koos voor een winnend doelpunt in de laatste minuut. Op de een of andere manier was jij dan altijd degene die als eerst naast me stond voor een “sportief” handje. “Jammer Tromp”, “ruimen jullie op, geel?”. Gelukkig was er in de weken daarna altijd wel weer een omgekeerd moment. “Goed gespeeld, W”.
Of die keer dat we te maken hadden met een thuisfluitende scheidsrechter die bedacht had dat ie iedereen een kaart moest geven. Toen ie er na afloop achter kwam dat Tim de Cler (ik) en Sjaak Polak (jij) niet op het wedstrijdformulier stonden kwam ie witheet de kleedkamer in.
Alle zeskampen, mixtoernooien, oude herbergtoernooien, puzzeltochten, kermissen, vakanties, weekendjes weg hebben stuk voor stuk blijvende herinneringen en verhalen opgeleverd.
We verliezen een warme, sociale vriend.
Goed gespeeld, W.
Hey aanvoerder,
Wat hebben we toch altijd genoten tijdens de vele oude herberg toernooien. Jullie allen als voetballers en ik als jullie " coach".
Ik wist iets van voetbal maar lang niet zoveel als jij!
Zo ook in 2015, een van de jaren dat we wonnen. Ik was weer de coach, al dacht ik dat ik er meer was om de tassen van veld naar veld te verslepen. Maar ook toen liet jij iedereen net zo belangrijk als de rest voelen. Na het omkleden vroeg je dan ook: wat wordt de opstelling coach?
En dan ging ik dan samen met jou het e.e.a. op papier zetten. En wat een opstelling was het. Het bracht ons weer de beker dat jaar.
Lieve Wesley, wat zullen wij je gaan missen.
Rust zacht.
Liefs Co
Lieve Wes,
Vroeger toen wij klein waren, waren wij veel bij opa en oma op de Westdijk.
Eigenlijk wel elk weekend.
Daar op de Westdijk kon en mocht bijna alles, dat zijn mooie herinneringen, waar ik nog heel veel aan terug denk.
Altijd in de weer met mijn pony 'Sonja', kan mij nog zo goed voor me halen dat je graag bij mij voorop de pony zat, geweldig vond je dat, uren kon je dat volhouden, veilig bij je grote nicht.
Zo gebeurde het een keer dat ik geloof 'Astor', 1 van de honden die opa en oma vroeger hadden, zo'n groot bakbeest met heel veel kwijl. Het schrikdraad aantikte met z'n neus, en er als een haas vandoor ging met een hoop lawaai, en toevallig stond jij daar, midden op het pad.
Denk dat je 4 a 5 jaar oud was, {een leuk mannetje met blonde haren en 1 flapoortje}, en als een kegel van de bowlingbaan omhoog vloog, een salto maakte en neer kwam, AUW!!, dat deed wel erg veel zeer en erg geschrokken natuurlijk.
Opa stormde naar buiten, want dit voorval ging niet geheel zonder geluid.
"Laat die jongen met rust"!!!!!! riep hij, Opa wij deden niks het was die hond.
Ja, want kwam niet aan jou, je was toen nog de kleinste. Lara was er toen nog niet of onderweg, en ja, dan haalde we Nick, Maikel, en ik wel eens een onschuldig grapje met je uit.
Lieve Wes, ik, je grote nicht gaat je heel erg missen, ook al zagen wij elkaar niet vaak, als we elkaar zagen of spraken was het altijd goed, maar vergeten zal ik je nooit!
Geef ze een dikke knuffel daarboven, Je vader en Opa en Oma.
Dikke kus, Je nicht Nathalie
Lieve Martine, Milan en familie,
Gecondoleerd met dit enorme verlies. Veel kracht, liefde en verbinding gewenst in deze moeilijke periode.
Lieve Milan,
Je kent mij niet, maar ik wil je toch enkele persoonlijke herinneringen aan jouw lieve papa meegeven. Ik heb jouw papa leren kennen via de voetbal. Wij hebben samen in een team gevoetbald. Jouw papa was één van de meest creatieve en slimme voetballers waarmee ik heb gevoetbald. Door zijn enthousiasme wist hij zijn medespelers te motiveren om tot het uiterste te gaan. Gedreven maar nooit gemeen.
Na elk seizoen gingen wij met het hele team een lang weekend weg. Het weekend begon al op de vrijdagochtend. Winkelwagens vol met boodschappen kopen bij de Plus en daarna goed nadenken hoe we al deze boodschappen in de auto's konden krijgen. Je kunt je voorstellen dat we al heel veel plezier hadden nog voordat het weekend was begonnen.
Ik herinner mij de vrijdagochtenden van de Rijper kermis. Voordat we gingen steenwerpen, altijd eerst even een borrel bij mij in de achtertuin of in huis bij slecht weer. Jouw papa was altijd als eerste aanwezig, dronk dan een kopje koffie met drankje (Licor 43 ). Voordat de anderen binnen kwamen hadden wij altijd goede en warme gesprekken. Jouw papa had het talent om echt te luisteren en toonde oprechte interesse in wie je was en wat je bezig hield.
Wij gaan jouw papa missen, maar herinneren hem als een oprecht persoon met een brede glimlach, vriendelijk en super lief.
Liefs en een knuffel van mij ( of Steek zoals jouw papa mij noemde ).
Lieve Wesley,
Wij kennen elkaar vanaf jouw 5e jaar, omdat ik jou toen de articulatie van de /r/ heb aangeleerd in mijn logopediepraktijk in de Kerkstraat. Je oefende met je lieve ouders trouw en goed en de /r/ had je gauw onder de knie, waardoor je goed verstaanbaar was voor iedereen.
Gedurende je afschuwelijke ziekte heb ik jou gevolgd en heb ik diep respect voor de wijze, waarop jij er álles aan hebt gedaan om deze ziekte de baas te worden.
Tot mijn grote verdriet ben je overleden en wens ik Martine, Milan en je familie heel veel sterkte, kracht, liefde, warmte en licht toe in deze intens verdrietige en moeilijke periode en in de tijd, die nog komen gaat.
Ik hoop, dat de mooie en dierbare herinneringen aan jou en aan de vele mooie momenten, die ze met jou hebben ervaren, hen tot steun zijn bij het verwerken van dit immense verdriet.
Ik denk aan Martine, Milan en je familie en zal jou ook nooit vergeten.
Rust zacht, lieve Wesley.
Liefs, Mirjam
Lieve Wes,
Jij en ik kennen elkaar al sinds peuterspeelzaal, aangezien we nagenoeg even oud zijn. Ook de hele basisschool periode die volgde zaten we bij elkaar in de klas en na een korte hiatus van de middelbare, waren we weer herenigd in onze huidige vriendengroep waarmee we zoveel historie hebben opgebouwd. Van avondjes stappen. kermissen, diverse city trips tot aan ons vriendenteam 'Dikke Vette' waarmee we samen veel successen hebben behaald.
Hoewel je ziekte als een mokerslag in kwam bij ons, hebben we gelukkig nog jaren van je mogen genieten, en in relatief goede gezondheid nieuwe herinneringen kunnen maken. Sterker nog, tot afgelopen November voetbalde je nog volgas met ons in het 3e, tot verbazing van alles en iedereen om je heen.
Mij heeft het nooit verbaasd want al m'n hele leven heb ik al bewondering voor je: Je voetbalkwaliteiten (al sinds de F-jes), je positieve instelling, je wilskracht en bovenal; je fantastische kwaliteiten als familiemens. Met onze tuinen die aan elkaar grenzen hebben ik en Jess afgelopen jaren van jouw, Martine's en Milan's aanwezigheid mogen genieten. Elk zonnig moment even lekker ouwehoeren met elkaar aan de waterkant, wat mij zeker de laatste jaren heel goed deed. Want je was dichtbij.
Nu zal ik het slappe geouwehoer daar aan de waterkant met kleine Milan voortzetten. Tot ik hem zie uitgroeien tot diezelfde fijne vent die jij altijd bent geweest. Dat heb ik je beloofd.
Maatje, rust zacht, we gaan je ontzettend missen.
Liefs,
Luc en Jess
Martine, Milan, Ria, Michael, en alle andere dierbaren - gecondoleerd met het veel te vroege verlies van Wesley. Ik wens jullie alle sterkte, liefde, en warmte toe.
Wes - rust zacht jongen. Vaak denk ik terug aan hoe we samen opgroeiden en na school bijna elk uur samen doorbrachten. Darten (vooral tijdens de Embassy!), Domino-express, voetballen, GTA 3, en altijd met die brede lach op je gezicht, en die ben je nooit verloren. We spraken elkaar steeds minder, maar die lach zag ik altijd nog als ik je tegenkwam. Ik zal nooit meer op dubbel-1 kunnen mikken zonder een traantje te laten. De wereld is een mooi mens kwijt.
Lieve Wesley,
Het is een voorrecht geweest om getuige te mogen zijn van je ontwikkeling als mens en voetballer.
In de beginjaren heb ik je mogen meemaken in de F-jes onder de bezielende leiding van Jan Tromp. Later onder de leiding van Peter Stam. Je talent is daar verder ontwikkeld wat uiteindelijk heeft geleid toot het 1e van SV De Rijp.
Ik heb je menig keer als scheidrechter mogen fluiten. Ook daar kwam soms het temperament van Wesley naar boven. Menigmaal hadden we verschil van mening over de spelregels. Na afloop konden we hier samen over spreken en was je zeker niet te beroerd om je ongelijk toe te geven. Dit heeft je altijd gesierd als speler maar vooral als mens. Als grensrechter van het 1e, onder leiding van Peter van de Zwaan hebben we intens mogen samenwerken tijdens de wedstrijden. Later bij het 3e heb ik je weer menigmaal mogen fluiten en met een enorme waardering voor je spelbeleving maar ook als mens.
Wesley het is een groot genoegen om je als mens, voetballer maar vooral als vriend van Niels mee te mogen maken.
Er gaat met jou overlijden een mooi mens verloren.
Ik wens op de eerste plaats Martine en je zoon Milan heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Ook wil ik je moeder en trotse oma van Milan sterkte wensen met dit verlies.
Lieve Wesley,
Het is een voorrecht geweest om getuige te mogen zijn van je ontwikkeling als mens en voetballer.
In de beginjaren heb ik je mogen meemaken in de F-jes onder de bezielende leiding van Jan Tromp. Later onder de leiding van Peter Stam. Je talent is daar verder ontwikkeld wat uiteindelijk heeft geleid toot het 1e van SV De Rijp.
Ik heb je menig keer als scheidrechter mogen fluiten. Ook daar kwam soms het temperament van Wesley naar boven. Menigmaal hadden we verschil van mening over de spelregels. Na afloop konden we hier samen over spreken en was je zeker niet te beroerd om je ongelijk toe te geven. Dit heeft je altijd gesierd als speler maar vooral als mens. Als grensrechter van het 1e, onder leiding van Peter van de Zwaan hebben we intens mogen samenwerken tijdens de wedstrijden. Later bij het 3e heb ik je weer menigmaal mogen fluiten en met een enorme waardering voor je spelbeleving maar ook als mens.
Wesley het is een groot genoegen om je als mens, voetballer maar vooral als vriend van Niels mee te mogen maken.
Er gaat met jou overlijden een mooi mens verloren.
Ik wens op de eerste plaats Martine en je zoon Milan heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Ook wil ik je moeder en trotse oma van Milan sterkte wensen met dit verlies.
lieve Martine, Milan en familie,
Wij willen jullie condoleren met het verlies van je onvergetelijke man en allerliefste papa Wesley.
Tis niet te beschrijven dat hij er niet meer is.
Wij wensen jullie heel veel sterkte, kracht en liefdevolle momenten de komende dagen en zeker ook de komende tijd.
Hier onze herinnering aan Wesley:
Dat Wesley heel veel heeft betekend voor SV De Rijp en alle leden van deze mooie club, heeft hij al die jaren wel bewezen.
Wesley was samen met Rick een paar jaar trainer van Luc, onze middelste zoon. Hij en Rick deden dit samen met zoveel passie, dat de jongens iedere keer zo blij en enthousiast thuiskwamen, heerlijk gewoon.
En afgelopen zondag in Ilpendam, reikte Wesley de schaal uit aan de kampioenen. Onze oudste Thom mocht hier getuige van zijn en dit zal hij zijn leven niet vergeten. Een ontzettend dappere actie van Wesley en de spelers waren stuk voor stuk ontroerd!
Heel veel liefs,
Marcel, Joke, Thom, Luc en Han Rijser (Stoop)
T
Lieve Wesley,
Wat een prachtige man ben jij, warm, vriendelijk, toegankelijk, een man om van te houden. Ik ken jou zoals zovelen van de voetbal. Samen met jouw vrienden Jelle, Niels, Lucas, Matthijs en Mike waren jullie vanaf de F-tjes onafscheidelijk. Jouw vader was vanaf het begin de leider, die moest vanwege gezondheidsproblemen het stokje overgeven. Daarna heb ik dat een periode gedaan met steun van de trouwste supporters Opa Tromp, Frank en Yvette Deitmers, Joke en Stef Plinsinga, Cor en Thecla Blokdijk, René en Ria van Bavel en niet te vergeten jouw moeder, de trouwste supporter van je.
Jij had zonder meer het meeste talent van die generatie, je had iets sierlijks zoals jij over het veld bewoog, er gebeurde iets als jij de bal had. We hadden een prachtige tijd elk weekend dat we de velden bezochten en daarnaast een voetbaltoernooi in Schijndel wat ik me weet te herinneren en later de uitjes met de selectie naar Groningen en Zeeland. Super gezellig.
Op 1 oktober 2019 ging onze zoon Jelle op reis met de motor naar Zuid-Afrika voor een half jaar. Jij was op de Zuiddijk om hem uit te zwaaien. Je sloeg een arm om me heen, je voelde aan hoe ik me voelde. Ik zal dat nooit vergeten.
Nu zwaaien we jou uit en nu slaan we een arm om Martine en Milan heen en om je moeder en Hans en verdere familieleden. We houden elkaar vast.
Lieve Wesley bedankt wat je ons hebt gegeven in jouw veel te korte leven.
Liefs Jan Tromp en Gerdina Poel
Lieve Wesley,
Wij hebben elkaar misschien 2 keer gezien bij de lotgenotenbijeenkomsten. Al bij de eerste kennismaking kwam je erg vriendelijk, warm en vooral oprecht over. Dit voelde waarschijnlijk voor iedereen zo die jou kende. Ik wens jouw familie heel veel sterkte toe. Rust zacht Wesley.
Hey Wes,
Jij was de aanvoerder toen ik mijn eerste meters in het 1e elftal van onze club heb gemaakt. Naast teamgenoot ben je toen snel uitgegroeid tot vriend. We voerden samen onze hobby uit op zondagmiddag, maar genoten ook samen van de 3e helft. We hadden dezelfde humor, wat onze band alleen maar positief heeft beïnvloed. Op de donderdagavonden na trainen en op de wedstrijddagen op zondag gingen we regelmatig tegelijk naar huis, waarbij we op zondag nog wel eens een hapje gingen doen bij de Walvis.
In de Covid periode hebben we elke week minimaal één keer per week samen hardgelopen om toch in beweging te blijven. De voetbal lag toen natuurlijk stil. Ik heb jou toen elke week weer nieuwe details verteld over de meid waar ik toen achteraan zat. Jij was de enige bij wie ik dit deed, omdat dit goed voelde.
Ik weet nog als de dag van gister dat je een Snapchat naar me stuurde van haar in de Oude Herberg, toen ik op vakantie was in Spanje. Je gaf je goedkeuring, want je had haar eigenlijk daarnaast nog niet zo vaak gezien.
De laatste wedstrijd met jou als aanvoerder hebben we samen gespeeld tegen FC Volendam voor een mannetje of 1200. We verloren kansloos, maar de publiekswissel die jij van alle aanwezigen kreeg was een overwinning.
De felicitatie die jij me op 26 april nog gaf voor mijn verjaardag zal me altijd bij blijven.
Fijn om je zondag nog gezien te hebben bij het kampioenschap van SV de Rijp. Mijn goal en deze titel is voor jou.
We zien elkaar, rust zacht.
Lieve grote neef Wes…
Wat hebben wij veel herinneringen samen bij onze opa & oma meegemaakt vroeger.
Samen met zijn 4e op stap. En natuurlijk elke Woensdag of Donderdag (net wanneer je moest voetballen) lekker bij opa en oma eten.
Altijd ruzie maken wie mocht afwassen en wie moest afdrogen.
Als we mazzel hadden gingen we ook nog wel eens naar de Macdonalds. Om daar uiteraard een happymeal te halen. Alleen mochten we nooit de ballenbak in want dat was vies volgens opa (natuuúrlijk).
Ook leerde je me dingen bij waaronder fietsen.
Ook was je een pro in tenten bouwen met dekens.
Waar je ook goed in was was mij enorm plagen soms ook (dat hoort erbij).
Ik mocht bijvoorbeeld dan ook niet veel in de tent.
En je was toen natuurlijk veel langer dan dat ik ben dus je hield me knuffel de lucht in.
Zodat ik kon roepen: “OPAAA hij doet het weer!”
Waarop opa dan antwoordde met:” Pest dat kind niet zo”. Uiteraard wel met een knipoog achter de zin aan.
Daarna gingen we dan altijd weer verder met grapjes en moesten we er samen over lachen.
Zo zijn er nog veel meer herinneringen die wij samen deelde.
En die neem ik nu voor altijd mee in me hart.
Wes, Je was een topper!
Je kleine nichtje is stiekem toch heel erg trots op je! Je was geen opgever, daar ben je tenslotte een Rollman voor hé ;).
Tot op het laatste moment nog…
Ik heb veel bewondering voor hoe je dit hebt gedaan en hebt volgehouden tot aan het laatste moment.
Ik hoop dat je nu je rust hebt gevonden bij je vader, opa & oma.
Nu ben je een hele mooie engel naast de andere mooie engelen….
Dikke kus je kleine nichie ❤️
Lieve grote neef Wes…
Wat hebben wij veel herinneringen samen bij onze opa & oma meegemaakt vroeger.
Samen met zijn 4e op stap. En natuurlijk elke Woensdag of Donderdag (net wanneer je moest voetballen) lekker bij opa en oma eten.
Altijd ruzie maken wie mocht afwassen en wie moest afdrogen.
Als we mazzel hadden gingen we ook nog wel eens naar de Macdonalds. Om daar uiteraard een happymeal te halen. Alleen mochten we nooit de ballenbak in want dat was vies volgens opa (natuuúrlijk).
Ook leerde je me dingen bij waaronder fietsen.
Ook was je een pro in tenten bouwen met dekens.
Waar je ook goed in was was mij enorm plagen soms ook (dat hoort erbij).
Ik mocht bijvoorbeeld dan ook niet veel in de tent.
En je was toen natuurlijk veel langer dan dat ik ben dus je hield me knuffel de lucht in.
Zodat ik kon roepen: “OPAAA hij doet het weer!”
Waarop opa dan antwoordde met:” Pest dat kind niet zo”. Uiteraard wel met een knipoog achter de zin aan.
Daarna gingen we dan altijd weer verder met grapjes en moesten we er samen over lachen.
Zo zijn er nog veel meer herinneringen die wij samen deelde.
En die neem ik nu voor altijd mee in me hart.
Wes, Je was een topper!
Je kleine nichtje is stiekem toch heel erg trots op je! Je was geen opgever, daar ben je tenslotte een Rollman voor hé ;).
Tot op het laatste moment nog…
Ik heb veel bewondering voor hoe je dit hebt gedaan en hebt volgehouden tot aan het laatste moment.
Ik hoop dat je nu je rust hebt gevonden bij je vader, opa & oma.
Nu ben je een hele mooie engel naast de andere mooie engelen….
Dikke kus je kleine nichie ❤️
Als trainer/coach van het 1e elftal van sv de Rijp was het voor mij een voorrecht om Wesley in mijn selectie te hebben
en dat niet alleen als prima speler, maar zeker ook als mens. Kritisch tav zijn eigen spel, maar ook altijd bereid
om vooral de jongeren te coachen in de wedstrijden. Een voorbeeld van een verlengstuk in het veld en op de training voor een trainer. Wesley was ook een geziene gast bij de 3e helft wat ook prima paste bij zijn sociale karakter.
Wij wensen Martine en verdere familie heel veel sterkte met het verlies van Wesley.
Guus en Gerda Sarelse.
Lieve familie,
Ik ken Wesley als jongen toen hij 11/12 jaar was. Ik herinner mij hem als een vrolijke jongen. Hij had gevoel voor humor en kon altijd lachen. Hij was ook een jongen met gevoel. Op die leeftijd had hij al een passie voor voetbal. Meerdere keren per week ging hij blij met zijn fiets naar voetbal. Hij was vaak enthousiast maar kon ook lichtelijk geïrriteerd thuis komen als het niet zo goed ging als hij had gehoopt ;-) Na de training nog even chillen op de bank met een kopje thee met melk samen met zijn moeder. Hij was vaak buiten met vriendjes en had plezier samen met zijn hond Bowie.
Ik wens zijn naasten heel veel sterkte met zijn overlijden.
Hartelijke groet, Maria
Ik weet nog goed dat ik als 18 jarige jongen voor het eerst met de selectie van SV De Rijp ging meetrainen. De warming-up begint altijd met een paar rondjes en de eerste die naar me toe kwam was Wesley. Hij stelde zich voor en maakte een praatje. Hij zorgde ervoor dat ik me meteen op m’n gemak voelde. Hij was de aanvoerder met en zonder band. Voor altijd Capitano!
Beste Wesley,
Ik herinner je als een fijne, gezellige en sportieve klasgenoot. Ik wens de familie heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Groet,
Saied Rahamat
HvA - HES
Sportmarketing
Wat een triest bericht en ondanks dat we allemaal wisten hoe ziek hij was toch veel te vroeg. Ik heb Wesley leren kennen tijdens de Modeshow in oktober, als ‘regisseur’ had ik de eer om hier aan te mogen meewerken. Ondanks dat het niet helemaal zijn ding was stond hij daar toch en straalde samen met Wesley, ons mannelijke topduo. Lieve familie, heel veel sterkte x Chantal